.svg)
Nu het leven dankzij de uitrol van vaccins weer steeds meer richting normaal gaat, zijn de eerste centrale banken begonnen met het afschalen van hun obligatieopkoopprogramma’s. Door daar juist op in te spelen kunnen valutahandelaren profiteren.
Nadat in 2020 bijna alle centrale banken hun geldpersen vol open hadden gezet om de economische gevolgen van de coronacrisis te bestrijden, lieten de Bank of Canada (BoC) en de Bank of England (BoE) dit jaar als eerste centrale banken doorschemeren sneller dan verwacht te gaan taperen.
Door de opwaartse druk die het kopen van minder obligaties op de rente heeft – vanwege de inverse relatie tussen obligatiekoers en -rente – staan de Canadese dollar (CAD) en het Britse pond (GBP) dit jaar al respectievelijk 5% en 3% in de plus. Dat de Noorse centrale bank (Norges Bank), die als een van de weinige centrale banken zijn obligatieopkoopprogramma vorig jaar niet opschroefde, zelfs al spreekt over een aanstaande renteverhoging, heeft de Noorse kroon (NOK) sinds begin 2021 ook al met 4% in waarde doen stijgen.
Valutahandelaren die zich eerder op deze veranderingen in beleid positoneerden, hebben er dit jaar tot op heden garen bij gespind. Al zou het momentum van de opwaartse beweging van deze drie best presterende G10-munten nu kunnen afnemen, omdat het verrassingseffect inmiddels grotendeels zit ingeprijsd.
Op zoek naar nieuwe kansen zouden valutabeleggers er nu voor kunnen kiezen om in te spelen op de commodity-hausse die gaande is. En dus te kiezen voor blootstelling aan de valuta van grondstoffenexporteurs als Australië en Nieuw-Zeeland. Sowieso hebben de ‘Aussie’ en ‘Kiwi’ de wind al mee dankzij de hogere rentevoeten (dan in de meeste andere ontwikkelde landen).
Een andere mogelijkheid is het aankopen van munten van landen die de rente naar verwachting relatief snel gaan verhogen en het verkopen van die van landen die nog voor langere tijd een ultralaag rentebeleid in het vooruitzicht stellen.
Wat dat aangaat ontwikkelt het leven in ontwikkelde landen zich weer steeds meer richting normaal dankzij de halt die verdere verspreiding van corona is toegeroepen door de breedopgezette vaccinatieprogramma’s. Tegelijkertijd is hiermee voor centrale bankiers een delicate evenwichtsoefening ontstaan om zich te bevrijden van de monetaire hulpprogramma's die vorig jaar een economische ineenstorting moesten helpen voorkomen. Te snel verkrappen zou namelijk kunnen leiden tot een terugval in het herstel, terwijl te lang wachten juist zou kunnen resulteren in economische oververhitting.
De Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve (FED), lijkt vooralsnog te kiezen voor uitstel van beleidsnormalisatie. Dat zal veel te maken hebben met de marktchaos die door een te snel oplopende Amerikaanse rente in 2013 ontstond als reactie op het taperen toen. Hetzelfde geldt voor de Europese Centrale Bank (ECB), waar voorzitter Christine Lagarde onlangs nog benadrukte dat praten over monetaire verkrapping nog veel te voorbarig is.
Maar ongeacht of de hoofden van centrale bankiers er nu al wel of niet naar staan om ‘erover te praten’: tapering komt steeds dichterbij. Volgens schattingen van Bank of America zullen de gezamenlijke activa-aankopen van de FED, de ECB, de Bank of Japan (BoJ) en de BoE afnemen van bijna $9 biljoen in 2020 tot ongeveer $3,4 biljoen dit jaar, voordat ze in 2022 dalen tot ‘slechts’ $400 miljard.
Hoewel de centrale banken van Australië (RBA) en Nieuw-Zeeland (RBNZ) tot nu toe ook nog geen agressievere (lees: meer verkrappende) beleidstaal hebben geuit, laten de positieve economische groei- en werkgelegenheidsvooruitzichten daar echter wél zien dat de monetaire teugels eerder vroeger dan later zullen worden aangetrokken.
Zo bekeken doen valutabeleggers er misschien verstandig aan om nu winst te pakken op hun long CAD-, GBP- en NOK-posities en in plaats daarvan de Amerikaanse dollar en euro te verkopen ten faveure van de Australische en Nieuw-Zeelandse dollar…
De informatie op deze pagina is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als een individuele aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De beloning van Hein Praats staat/stond/zal niet direct of indirect in relatie (staan) met zijn specifieke aanbevelingen of standpunten. Ondanks het feit dat Topfund alle zorgvuldigheid in acht neemt bij het samenstellen en onderhouden van deze pagina's, en daarbij gebruik maakt van bronnen die betrouwbaar geacht worden, kan Topfund niet instaan voor de juistheid, volledigheid en actualiteit van de geboden informatie . Indien u zonder verificatie of advies gebruikmaakt van de verstrekte informatie, doet u dat voor eigen rekening en risico . Aan de informatie op deze pagina's kunnen geen rechten worden ontleend. Beleggen brengt risico’s met zich mee. Uw inleg kan minder waard worden.
