.svg)
Eind vorige week werd het langverwachte fase-1-akkoord tussen de VS en China aangekondigd. Hoewel er nog officieel moet worden getekend – iets dat naar verwachting begin januari zal gebeuren – reageerden financiële markten aanvankelijk nog enthousiast. Naarmate echter de inhoud mondjesmaat doorsijpelde, sloeg de vertwijfeling (weer) toe.
Klaarblijkelijk heeft China in het deelakkoord toegezegd om komend jaar ter waarde van $40 miljard aan Amerikaanse landbouwproducten te kopen en er alles aan te zullen doen om dat bedrag in 2021 te verhogen tot $50 miljard. Verder werd bekend gemaakt dat er komend jaar ‘aanvullende (fase)onderhandelingen zullen plaatsvinden’.
Maar hoe positief dit staakt-het-vuren in het al 21 maanden durende handelsconflict tussen beide grootmachten ook mag klinken; er zit een flinke adder onder het gras. Om volgend jaar aan een bedrag van $40 miljard te komen, zou China zijn importen van Amerikaanse landbouwproducten meer dan moeten verviervoudigen. Vorig jaar kocht China namelijk voor minder dan $10 miljard aan agrarische goederen uit de VS. En om uiteindelijk $50 miljard te bereiken zou zelfs een eerder absoluut importrecord meer dan verdubbeld moeten worden.
Het Amerikaanse Global AgriTrends becijferde in dat kader al dat het opkopen van de hele Amerikaanse sojabonenoogst door China nog niet voldoende is om in 2020 het streefbedrag van $40 miljard te halen. Daarbij komt dat de Chinese importvraag naar landbouwproducten zich heeft verplaatst van de VS naar Latijns-Amerika. Landen als Brazilië, Argentinië en Mexico zullen op zijn zachts gezegd niet blij zijn wanneer recent afgesloten leverancierscontracten alweer door China zouden worden verbroken om ook maar enigszins tegemoet te kunnen komen aan het voorlopige akkoord tussen Trump en Xi Jinping.
Naast het feit dat de Chinese belofte tot verviervoudiging van agrarische importen uit de VS veel beleggingsexperts als een utopie in de oren klinkt, is er meer kritiek te horen. Van Goldman Sachs bijvoorbeeld, die al wekenlang verkondigde een (verwachte) wapenstilstand van cruciaal belang te achten voor een positieve 2020-outlook. Analisten van de Amerikaanse zakenbank constateerden meteen na bekendmaking van het voorakkoord dat de tariefverlaging van Trump achterbleef bij hun basisscenario. Waar Goldman uitging van een algehele tariefdaling van zo’n 20%, betekent de halvering van de tarieven die op 1 september werden opgelegd (van 15% naar 7,5%) slechts een totale tariefverlaging die maar half zo groot is als in de basis door de bank werd aangenomen.
Niet verwonderlijk zette het aanvankelijke optimisme op de financiële markten dan ook niet door. Futures van agrarische producten konden niet lang imponeren, zo ook de aandelenindices en de Chinese renminbi niet. Beleggers leken daarmee een voorschot te nemen op de bij nader inzien geringe kans van het nakomen van China’s (grote) importbelofte, al zou het ook een typisch voorbeeld kunnen zijn van ‘buy the rumour, sell the fact’. Al met al werd de voorovereenkomst met een hoop bombarie aangekondigd, maar puntje bij paaltje lijkt het onrealistisch en magertjes. We zullen moeten afwachten hoe dit in 2020 voor het beleggerssentiment gaat uitpakken.
De informatie op deze pagina is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als een individuele aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De beloning van Hein Praats staat/stond/zal niet direct of indirect in relatie (staan) met zijn specifieke aanbevelingen of standpunten. Ondanks het feit dat Topfund alle zorgvuldigheid in acht neemt bij het samenstellen en onderhouden van deze pagina's, en daarbij gebruik maakt van bronnen die betrouwbaar geacht worden, kan Topfund niet instaan voor de juistheid, volledigheid en actualiteit van de geboden informatie . Indien u zonder verificatie of advies gebruikmaakt van de verstrekte informatie, doet u dat voor eigen rekening en risico . Aan de informatie op deze pagina's kunnen geen rechten worden ontleend. Beleggen brengt risico’s met zich mee. Uw inleg kan minder waard worden.
