Afgelopen zondag kondigde de Amerikaanse Fed een tweede renteverlaging in korte tijd aan. In eerste instantie daalde de dollar en steeg de euro. Dat was echter van korte duur, vooral vanwege de veilige havenstatus van de Amerikaanse munt.
Begin maart verraste de Fed de markt al met een verlaging van de Amerikaanse rente van 1,5 naar 1 procent. Afgelopen zondagavond, nog voor de opening van de financiële markten in Azië, verlaagde de Fed de rente met nog eens een vol procent, naar inmiddels bijna nul.
Aanleiding was natuurlijk het coronavirus, waarover de Fed zei ‘dat de effecten op korte termijn zullen wegen op de economische activiteit en risico’s zullen opleveren voor de economische vooruitzichten.’ Hoewel, zoals eerder al eens gezegd, de negatieve gevolgen van een wereldwijd gezondheidsgevaar – waarvan niemand de schade en duur kan inschatten – niet verdwijnen met een lagere rente, is het begrijpelijk dat centrale bankiers niet louter toekijken en aan de zijlijn blijven staan, maar zullen doen wat binnen hun mogelijkheden ligt om te proberen iets van financiële lucht te creëren waar beleggers momenteel zo naar snakken. Op de aandelenbeurzen overigens tot op heden zonder succes, gezien de dramatische koersvallen die daar, ook aan het begin van deze handelsweek, gewoon doorzetten.
Maar los daarvan, ook in valutaland hebben rentebeslissingen vaak grote impact. In normale omstandigheden geldt dan vaak dat hoger renderende valuta worden geprevaleerd boven die van munten van landen waarin de rente relatief lager ligt. Dat de dollar in een eerste reactie op de forse renteverlaging van de Fed aan kracht inboette tegen de euro loopt in lijn met die redenering, te meer daar het positieve renteverschil tussen de VS en de EU in één klap bijna tot nul werd gereduceerd.
Maar doordat normale marktomstandigheden zijn vervangen door uitzonderlijke, bleef deze rentelogica niet lang overeind staan. Sterker nog, afgelopen dinsdag kelderde de euro-dollarkoers met bijna 1,5 procent – een beweging die in de valutamarkt als zeer fors kan worden omschreven – en is op het moment van dit schrijven de euro met nog eens een half procent verder gedaald tegen de dollar.
Dat had, en heeft, onder meer te maken met de bekendmaking van cijfers van het Duitse onderzoeksinstituut dinsdagochtend. Daaruit bleek dat de Duitse ZEW-index (die het sentiment onder professionele beleggers en analisten meet) in maart de grootste duikeling ooit heeft gemaakt. Toch was de daaruit resulterende eurozwakte niet de enige schuldige aan de forse koersdaling in EUR/USD. Die had, ondanks dat de VS net zomin als Europa ontsnapt aan het coronavirus, ook veel te maken met dollarsterkte.
Nog altijd is het namelijk zo dat ten tijde van onzekerheid, en zeker in de paniekmodus waarin markten momenteel verkeren, de greenback stijgt als gevolg van de massale vlucht naar de meest liquide veilige haven- én reservemunt van de wereld. Daar doet de corona-pandemie, hoe ingrijpend die de wereld ook verandert, voorlopig klaarblijkelijk niets aan af…
De informatie op deze pagina is niet bedoeld als individueel beleggingsadvies of als een individuele aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. De beloning van Hein Praats staat/stond/zal niet direct of indirect in relatie (staan) met zijn specifieke aanbevelingen of standpunten. Ondanks het feit dat Topfund alle zorgvuldigheid in acht neemt bij het samenstellen en onderhouden van deze pagina's, en daarbij gebruik maakt van bronnen die betrouwbaar geacht worden, kan Topfund niet instaan voor de juistheid, volledigheid en actualiteit van de geboden informatie . Indien u zonder verificatie of advies gebruikmaakt van de verstrekte informatie, doet u dat voor eigen rekening en risico . Aan de informatie op deze pagina's kunnen geen rechten worden ontleend. Beleggen brengt risico’s met zich mee. Uw inleg kan minder waard worden.